W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej książki często stawały się obiektem cenzury, a ich dostępność była ściśle kontrolowana przez władze. Nie tylko polityczne aspekty, ale także krytyczne podejście autorów do panującego systemu wpływały na wprowadzenie zakazów. W latach 1952–1953 miała miejsce intensywna akcja czystek bibliotecznych, w wyniku której usunięto z obiegu ogromną liczbę tytułów. Ta historia pokazuje, jak bardzo literatura była zagrożona w czasach PRL.
Akcja czystek bibliotecznych, która miała miejsce w pierwszych latach 50. XX wieku, prowadziła do masowego usuwania 2 500 tytułów książek. To były jednorazowe działania, ale w dłuższej perspektywie władze cenzuralne na stałe wykreśliły z obiegu około 5 000 utworów. Zakazywanie książek reflektowało nie tylko polityczne zaangażowanie autorów, ale także ich poglądy i styl pisania, które mogły zagrażać obowiązującej ideologii.
Warto wskazać na kilka znanych postaci literackich, których prace zostały objęte cenzurą. Ferdynand Goetel, już w 1945 roku, został uznany za kolaboranta, co skutkowało całkowitym usunięciem jego dzieł z bibliotek. Czesław Miłosz, po konflikcie z władzami komunistycznymi, również zobaczył swoje prace wycofane z obiegu, mimo że zdobył Nagrodę Nobla. Innymi osobami, których twórczość cenzurowano, byli Witold Gombrowicz, a także George Orwell i Aleksander Sołżenicyn, których książki były traktowane jako zagrażające systemowi komunistycznemu. Te wydarzenia ukazują, jak literatura potrafiła odegrać ważną rolę w opozycji do władzy i jej ideologicznych restrykcji.
Źródło: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Pruszczu Gdańskim
Oceń: Historia cenzury książkowej w PRL i jej wpływ na literaturę
Zobacz Także
